Prolog

*~Prefektura Wakayama~*

Na posłaniu składającym się z tatami i koca spała młoda dziewczyna. Miała ciemne, proste włosy i zielone oczy. Swym odcieniem, przypominały młode listki Sakury.  Ubrana była w Hada-juban i hakamy. Nie była bogata, nie miała pieniędzy, domu, rodziny. Mieszkała w małej jaskini pod wodospadem Nachi. Jej wychowaniem zajmowała się Nanako, jedna z mniszek świątyni Kumano Nachi Taisa. Jue, bo tak miała na imię dziewczyna, nie mogła mieszkać ze swoją mentorką, bo nie miała zdolności medium. Był jeszcze jeden powód, którego nie znała. Może nie chciała. Nanako powiedziała jej, że kiedy nadejdzie czas wszystkiego się dowie. Dzisiejsza noc nie należała do udanych. Dziewczyna najpierw nie mogła zasnąć, a potem przyśnił się jej dziwny sen :

- Witaj dziecko – usłyszała głos swojej jedynej opiekunki.

- Pani Nanoko, co się stało? Gdzie ja jestem? –dopytywała Jue.

- Nie poznajesz? To twoja jaskinia, tu się wychowałaś – zaśmiała się staruszka – Przejdźmy do rzeczy: mój czas nadszedł. Przez ostatnie piętnaście lat życia chroniłam Cię, a także szkoliłam na mistrzynię szamańskiej sztuki. Lecz nadszedł czas pożegnać się… Dziś widzimy się ostatni raz, okres mojej egzystencji na tym świecie minął. Nie płacz – powiedziała widząc łzy dziewczyny.

- …Ale jak to. Przecież ja nikogo prócz pani nie mam. – żaliła się szamanka.

- Wiem dziecko. Lecz musisz wyruszyć i spełnić swoje przeznaczenie. Proszę oto trochę pieniędzy i ubrania jakie noszą normalne Japonki. Najlepiej jak wyruszysz z samego rana. Kieruj się na północ, w stronę Wakayamy….

*~Sankuchuari~*

W świętym Sanktuarium Duchów doszło do strasznej bitwy. Między dobrem i złem. Do walki stanęło wielu potężnych szamanów, lecz do końca dotrwali tylko dwaj bracia. Yoh i Hao Asakura. Byli bliźniakami, chociaż się nie znali. Jeden mieszkających w pięknej rodowej rezydencji w Izumo, a drugi błąkający się po świecie, zabijający z zimną krwią. Lecz czy to na prawdę on? Czy może to tylko niczemu niewinny chłopiec władany przez żądnego krwi przodka Asaha Douji. Tego nikt nie wiedział. Nawet ten, który zgodził się go unicestwić.

Nadszedł moment ostatniego uderzenia. Energia stróża Yoh, wielkiego Samuraja Amidamaru osiągnęła maksimum. Teraz albo nigdy. Yoh wykonał ostatni atak. Przeciął potężnego złotego ducha, a z nim swego brata…Lecz czy aby na pewno zginął?

*~Mundi inter Mundos~*

W mistycznej przestrzeni unosiło się młode ciało o długich ciemnych włosach i tego samego koloru oczach. Odziane było w czerwone spodnie i pelerynę w odcieniu kości słoniowej. Po lewej stronie unosiło się ciało astralne, była to dusza. Dusza potężnego szamana, ponad tysiąc letniego Asaha Douji Asakura. Po prawej stronie dostrzec można było chłopca identycznego do ciała, które unosiło się przed nim.

- Asaho, twój czas nadszedł – powiedział nikomu nie znany głos - Trzykrotnie próbowałeś zdobyć moją moc. Tym razem prawie Ci się udało. Lecz pamiętaj, że dobro zawsze zwycięża. Zginąłeś… Już nigdy się nie odrodzisz.

- Co ? Ty nie możesz nic zrobić. Opanowałem pięć punktów gwiazdy jedności. Mogę odradzać się kiedy chce i ile razy chce. – powiedział duch tysiąc letniego szamana.

- Straciłeś swą moc przy narodzeniu się w tym wcieleniu. Osłabła podczas narodzin bliźniaków, po tej walce   wygasła. Teraz zapłacisz za to co uczyniłeś. Odejdź duszo przeklęta i przepadnij! Bo tak chce Ja - Król Duchów! – wykrzyknął ostatnie słowa i dusza przepełniona złem zniknęła na wieki.

- Co będzie ze mną? Ja też zginę? – powiedział cichutko duch Hao.

- Nie, ty będziesz żył. Nie mam prawa odbierać Ci czegoś co Ci się należy. Całe moce Asahy włącznie z reishi należą teraz do Ciebie. Sam duch ognia jako odkupienie dla świata pragnie Ci towarzyszyć. Wstąp w swe ciało i ŻYJ – po tych słowach ciało i dusza połączyły się ze sobą i opuściły mundi inter mundos.

~*~*~

Ta przerwa między postami nie była tak długa jak ostatnia. Notkę dedykuje Kenami. Mam nadzieję, że moja historia Shaman King kogoś zaciekawi i będzie ją z chęcią czytał. Miło mi, że mimo wielu błędów w „Inkwizycji…”  ktoś ją przeczytał. Dziś poznaliście nową bohaterkę tego oto opowiadania. Wymyślenie imienia kosztowało mnie poświęcenia dużego czasu i pomocy osób trzecich takich jak wspomniana Kenami. Jeśli ma ktoś pytania proszę je zadawać najlepiej w komentarzu bądź na gg(1256470) Pozdrawiam ;* To do następnej…

EDIT(23.04.2013):
Rozdział poprawiony według wskazówek Lien.